
Dlaczego to ważne, żeby leczyć depresję poporodową? Jak takie leczenie wygląda i gdzie szukać wsparcia, kiedy podejrzewamy u siebie depresję poporodową?
Dlaczego zaburzenia okołoporodowe trzeba leczyć?
Zarówno depresja, jak i inne zaburzenia z powyższej listy bardzo utrudniają codzienne funkcjonowanie, nie tylko samej kobiecie, ale całej rodzinie. Mogą być też niebezpieczne, zarówno dla mamy, jak i dla dziecka.
Dłużej nieleczone mogą utrudnić nawiązanie bezpiecznej więzi z dzieckiem, wpłynąć na relację partnerską i na wszystkie inne aspekty życia rodzinnego. Dlatego warto znać podstawowe objawy zaburzeń, które mogą się pojawiać w okresie ciąży i połogu i być na nie uważną. Dobrze jest też wtajemniczyć partnera lub inną bliską osobę i w razie potrzeby szybko sięgać po pomoc.

Jak wygląda leczenie?
Podstawową formą leczenia depresji poporodowej jest psychoterapia, czasami połączona z farmakoterapią. Tę pierwszą prowadzi certyfikowany psychoterapeuta, tę drugą psychiatra. To bardzo ważne, żeby leki przeciwdepresyjne były jak najlepiej dobrane, dlatego lepiej w tej kwestii zaufać psychiatrze niż lekarzowi pierwszego kontaktu.
Dlaczego jest szansa, że niezbędne będzie leczenie farmakologiczne? Bo depresja poporodowa jest bardzo często powodowana zaburzeniami biochemii mózgu, których trzeba się pozbyć możliwie szybko, żeby umożliwić normalny kontakt mamie i dziecku. Czasami konieczne jest też przyjmowanie leków hormonalnych (najczęściej hormonów tarczycy), żeby ustabilizować skoki hormonalne. Co bardzo ważne, wcale nie oznacza to, że kobieta musi w trakcie leczenia zrezygnować z karmienia piersią — istnieją dziś leki, które można przyjmować karmiąc.
Bardzo ważne jest, żeby jednocześnie prowadzona była psychoterapia! Dzięki temu efekty leczenia pojawią się szybciej i utrzymają się po odstawieniu leków. Badania potwierdzają dużą skuteczność terapii poznawczo-behawioralnej i psychodynamicznej.
Uwaga: czasami jest potrzeba, żeby w psychoterapii uczestniczył też partner, który również może cierpieć na depresję poporodową!
Poprawa może się pojawić już po około 2–4 tygodniach od przyjęcia pierwszej dawki leków, po 6–8 tygodniach zazwyczaj jest już duuużo lepiej. Całe leczenie powinno zająć kilka miesięcy.
Wszystko, co potrzebujesz wiedzieć na temat depresji poporodowej i trudności emocjonalnych we wczesnym macierzyństwie znajdziesz w moim kursie online:
„Czułe Wojowniczki – pierwsza pomoc psychologiczna dla mam małych dzieci”
Gdzie szukać pomocy?
- Pomoc psychologiczna (często też prawna i materialna) na NFZ:
- ośrodki i centra interwencji kryzysowej w twoim mieście
- poradnie zdrowia psychicznego
- poradnie psychologiczno-pedagogiczne
- ośrodki pomocy społecznej
- ośrodki pomocy rodzinie
Poszukaj placówek w swoim mieście tutaj: https://liniawsparcia.pl/placowki/
2. Pomoc prywatna — gabinety psychoterapeutyczne i psychiatryczne — jeśli czas oczekiwania na pomoc refundowaną jest zbyt długi, może być konieczne skorzystanie z pomocy prywatnej. Mama i dziecko niestety nie mogą czekać zbyt długo.
3. Oddział dzienny szpitala psychiatrycznego — taki “turnus terapeutyczny”, najcześciej 3-miesięczny.
4. Oddział psychiatryczny szpitalny lub szpital psychiatryczny — w przypadku ciężkiego przebiegu depresji lub nieskuteczności dotychczasowego leczenia może być konieczna hospitalizacja.
5. Organizacje pozarządowe, które udzielają wsparcia psychologicznego i prowadzą grupy wsparcia.
6. Telefon zaufania (numery — patrz poniżej).
7. Grupy wsparcia – dobrym pomysłem, jeśli nie mamy ostrych objawów, jest skorzystanie ze spotkań w ramach grup wsparcia lub grup terapeutycznych. Takie spotkania powinny być prowadzone przez wykwalifikowaną osobę, np. psychologa, który pracuje z osobami w okresie okołoporodowym.
Jeśli uważasz te treści za ważne i chcesz dać mi o tym znać – postaw mi kawę:
Jeśli chcesz poznać inne mamy, którym też czasami bywa trudno, zajrzyj do naszej grupy na FB: O matko, depresja – grupa wsparcia.
Jeśli czujesz, że twój stan lub stan bliskiej ci osoby jest poważny (np. pojawiają się myśli samobójcze, chęć skrzywdzenia siebie lub innych) SIĘGNIJ PO POMOC. Zgłoś się do najbliższego szpitala psychiatrycznego, albo do szpitala, który ma oddział psychiatryczny (nie jest potrzebne skierowanie, ani ubezpieczenie zdrowotne, w sytuacjach nagłych lekarz musi Cię przyjąć tego samego dnia).
Tutaj znajdziesz też listę placówek w całej Polsce, które udzielają wsparcia osobom w kryzysie: https://liniawsparcia.pl/placowki/
Bezpłatny kryzysowy telefon zaufania dla dorosłych: 116 123 (codziennie 14.00–22.00)
Bezpłatny kryzysowy telefon zaufania dla młodzieży: 116 111 (codziennie 14.00–22.00)
Bądźmy w kontakcie
Chcesz dostawać ode mnie wiadomości?
Psychologiczne wskazówki, świeżutkie artykuły, powiadomienia o nowych grupach, warsztatach, kursach i bezpłatnych webinarach prosto do Twojej skrzynki. Bez spamu!